Goodbyes are not for ever.

Helloo,

De laatste weken zijn voorbij gevlogen, studeren, tentamens, en afscheidsfeestjes. Al moet ik zeggen dat de allerlaatste week tot het vertrek naar huis me zwaarder valt dan verwacht. Het afscheid nemen van de mensen waar je om bent gaan geven en waar je de afgelopen 4 maanden alles mee hebt meegemaakt. Gemakkelijk is anders maar het vooruitzicht weer thuis te komen maakt ook veel goed.
Wat ik hier allemaal heb meegemaakt blijf ik mijn leven lang bij me dragen en ik zal dit avontuur dan ook nooit vergeten. Het was voorbij in een zucht. De mooie herinneringen, de (wie weet blijvende) vriendschappen maar ook de opgedane kennis. Kennis in de breedste zin van het woord die je maar kunt bedenken reikend van zelfkennis tot algemene kennis.
Om eerlijk te zijn is alles, in positieve zin, anders gelopen dan ik me van tevoren voorgesteld had. Een hele tijd heb ik getwijfeld of ik überhaupt wel op exchange moest gaan want zou de stap van ‘ieder-weekend-thuis’ naar ‘4-maanden-NIET-thuis’ niet te groot zijn? Zou ik geen heimwee krijgen? Iedere dag huilend aan de telefoon hangen? Maar niets was minder waar. Vrijwel meteen voelde ik mij thuis in Bergen, Noorwegen en mijn nieuwe kamer. Het moment was daar, en ik moest en zou er een onvergetelijk avontuur van maken (als ik er dan toch ben hè..). DAT IS GELUKT!

Nou, van het sentimentele gedoe toch maar even een korte samenvatting sinds mijn laatste verslag:
Naar verwachting zijn de tentamens goed gegaan en is het nu wachten op de resultaten hoewel mij nog 1 officieel deel te wachten staat: het afronden van het verslag voor het laatste vak. (Denk je vakantie te hebben.....).
Eerlijk gezegd is er dus sinds het laatste verhaal niet zoveel bijzonders meer gebeurd maar toch ga ik het even doorkletsen (:
Na het laatste tentamen afgelopen dinsdag ben ik voor de zoveelste keer richting het centrum gegaan om te kijken of ze de tas al binnen hadden waar ik al zo lang op wacht. "Neee ik weet niet wanneer ze binnenkomen" "ik vertrek de 3e, dan wil ik m graag hebben." "ooh maar mevrouw, voor de 3e hebben we ze wel binnen!". Hoe weet je dat nou zeker... Tot op de dag van vandaag hebben ze ze nog niet. Hoe dan ook, ik moest en zou zo'n tas (Helly Hansen Duffel Bag 2) hebben dus heb ik m op 'Black Friday' maar gescoord bij een andere winkel.
Wat het skiën betreft.... dat is in het water gevallen, of beter gezegd, in de sneeuw gevallen... Het resort dat wij voor ogen hadden wist niet wanneer ze zouden openen dus zijn we uiteindelijk uitgekomen bij een ander resort (ook in de buurt) waar we afgelopen weekend hadden kunnen skiën. Probleem was alleen de waarschuwing voor hevige sneeuw- en regenbuien. Aangezien er nog meer leuke dingen in t verschiet staan wilden wij het risico op een trauma helikopter vlucht niet nemen en zijn we dus niet gegaan.. Unfortunately Peanutbutter (helaas pindakaas).
En dannnnn afgelopen weekend:
Vrijdagavond was daar ons zelf georganiseerde 3-gangen afscheidsdinner en daarna groot feest natuurlijk waarbij de wodka jelly shots niet konden ontbreken! De dag erop was er het Lightfest in het centrum waarbij het begin van advent gevierd wordt door middel van muziek optredens en vuurwerk. Een mooie show, maar ijs-en-ijskoud om anderhalfuur (of langer) in de kou te staan.. Om deze avond af te sluiten zijn we uit eten gegaan bij een Italiaans restaurantje waarna een cocktail uit de cocktailbar om de hoek niet mocht ontbreken! Zondags zijn we naar 's werelds grootste peperkoekdorp wezen kijken in het centrum en ik moet toegeven, Madurodam is er niks bij! Wat een sfeertje in dat oude zwembad! (Het dorp wordt tentoongesteld in het oude zwembad in het centrum).
Oh, het mooiste van het weekend mag niet ontbreken. Op zaterdagavond is een van de jongens op stap geweest maar die had er nog geen genoeg van nadat ie terug kwam en besloot een afterparty te houden in de keuken. Dit feest is begonnen zo rond een uurtje of 4 's nachts en duurde tot half 8 in de ochtend. Verbazingwekkend genoeg is de tafelpoot gebroken toen er zo'n 5 man op de tafel stond te dansen! Deze "king of noise" moest dus even flink teruggepakt worden voor het wakkermaken voor de hele gang (ookal moet ik toegeven dat ik er vrij weinig van meegekregen heb, dat zullen de cocktails wel geweest zijn..). Hoe dan ook, ik werd zondag ochtend wakker en m'n telefoon explodeerde van de berichten waarin het verzoek stond of ik A.U.B. wilde helpen meneer terug te pakken. Uiteraard ben ik daar voor in, geen twijfel! In zijn dronkenbui was de feestganger namelijk vergeten zijn deur dicht te doen, laat staan op slot te doen en konden we hem dus mooi even te grazen nemen. Na zijn deur in te hebben gepakt met kadopapier zijn we verder gegaan met lippenstift op zijn spiegel. Teksten als "King of Noise", "Payback Time" en "Stefans' chambre of Tinder girls" hebben wij met veel plezier op zijn spiegel gekliederd! :) Het idee was eigenlijk om hem een mooie tandpasta snor te bezorgen en m daarna wakker te maken met keiharde heavy metal muziek. Helaas draaide hij zich net voordat wij onze mooiste creatie op hem los konden laten om, waardoor de snor hem bespaard bleef. Wel is er een prachtig filmpje gerealiseerd over het ontwaken van deze party king.
Om eerlijk te zijn had ik verwacht dat ie er niet zo blij mee zou zijn omdat dit dik van zijn gezicht af te lezen was. Maar niets was minder waar want toen hij 's middags de keuken in liep bleek dat ie er helemaal niks meer van wist... Wat dat zegt, mag ieder voor zich invullen hahah!

De komende dagen zullen druk, chaotisch en vermoeiend maar leuk zijn! Op de planning staan onder anderen: sporten, cake bakken (die ondertussen trouwens net klaar is), schaatsen, zwemmen, film marathon afmaken, uit eten en de overige drank opmaken (geen zorgen, dat is niet veel meer, DENK IK). Ook schoonmaken en opruimen komt eraan te pas van de week want voor ik het weet sta ik donderdag alweer op de Nederlandse bodem.
Door de drukke planning zullen de komende dagen (net als het afgelopen semester) ongetwijfeld voorbij vliegen..
Dus,
TOT SNEL NEDERLAND!

Liefs :)