Introweek deel2

Om te beginnen vind ik zelf dat ik wat spannendere titels moet gaan bedenken want dit is wel saai. Maargoed dat is niet het belangrijkste. Het belangrijste is namelijk dat ik jullie weer ga verrassen met een aantal mooie verhalen. Dus pak die theepot en maar bij, de schaal met koekjes mag er ook wezen (of 2 schalen.. mag ook hoor), en ga lekker zitten waar je dan ook lekker zit.

Oke laat ik eens beginnen waar ik de vorige keer geëindigd was. Volgens mij was dat bij het "Jeeujj vanmiddag gaan we raften!".
Zoals ik al eerder had vermeld ben ik nog niet echt groot fan van het organisatie talent van de Noren, hoewel ik eerlijk toe moet geven dat het soms toch wel goed uitpakt. Of dat dan toeval is dat weet ik niet. Voor het raften maakten we een busrit van bijna 2 uur richting Voss, een streek/plaats ergens ten noorden van Bergen. De plek waar we zouden verzamelen om naar de bus te gaan was meerdere malen vermeldt. Dan zul je nu zeggen "ja dus wat klets jij nou met je niet goed georganiseerd en onduidelijk...". We moesten verzamelen bij (letterlijk) the student entrance (de studenten ingang). Het probleem is alleen dat de universiteit zelf ongeveer 6 ingangen heeft, Hatleberg (waar iedereen woont) heeft 6 gebouwen met dus ook 6 ingangen en we hebben ook nog een studenten sportschool om de hoek.. DUS WELKE INGANG BEDOEL JE DAN?! A fijn, even een snelle kansberekening; je hebt dus wel 1 op 13 kans dat je de goede ingang kiest! :)
Hoe dan ook, alles goed en wel gevonden en aangekomen bij het raften worden we in wetsuits pakken gehesen (je moest ze wel zelf aantrekken..) en van top tot teen aangekleed. Een lange wetsuit zonder mouwen, gelukkig een soort wetsuit jas achtig ding eroverheen, wetsuit schoen dingen, een zwemvest die functioneert als een korset en uiteraard mocht een helm niet ontbreken. Ik denk dat het Poolse meisje uit mn vorige blog aardig geschokt was door deze heftige uitrusting gezien het feit zij dacht dat ze droog zou blijven of naar een zwembad zou gaan..
Nadat iedereen zijn en haar pakken aan had werden we met 3 busjes vervoerd naar de top van de fjord/berg waar onze training zou beginnen. In totaal waren er ongeveer 8 boten en ongeveer 50 personen. In elke boot ging een instructeur mee die de commando's gaf en de raft bestuurde. De volgende commando's waren van toepassing:
- FORWARD (iedereen vooruit peddelen)
- BACKWARD (iedereen achteruit peddelen)
- HOLD ON (vasthouden aan de lijn in de boot en naar binnen leunen (of naar buiten dat weet ik eigenlijk niet zeker dus dat heb ik waarschijnlijk fout gedaan)).
- HOLD ON SIT DOWN (zelfde als hold on, maar dan ook op de bodem van de boot gaan zitten)
- OVER LEFT (iedereen naar de linkerkant van de boot om balans te houden)
- OVER RIGHT (iedereen naar de rechterkant van de boot om balans te houden)
- LEFT FORWARD, RIGHT BACKWARD (om snel te draaien)
- LEFT BACKWARD, RIGHT FORWARD (om snel de andere kant op te draaien)
- UP (volgde na "hold on sit down", iedereen weer terug naar positie om door te peddelen)
Nadat iedereen een beetje doorhad wat de commando's waren en inhielden was er de zwemtest... Het was hierbij de bedoeling dat IEDEREEN het water (ongeveer +4 graden) in zou gaan om te laten zien dat we in de stroming konden zwemmen en daarbij leerden we meteen wat de beste lichaamspositie was voor als je in het water viel met veel rotsen onderwater. Wonder boven wonder heeft iedereen de test gehaald en konden we doorgaan met het echte werk.
Hiervoor reden we een stukje naar beneden omdat er tussen het trainingsgebied en het echte werk een waterval van ongeveer 10 meter zat..

Na een korte (plas) pauze, wat best een gedoe is met zo'n koud nat pak helemaal uit en weer aan, gingen we dus verder met het echte werk. Onze instructeur, een Australische vent en zeer ervaren, vertelde onze groep dat er 4 heftige 'rapids' (stroomversnellingen) zouden zijn maar dat dat eigenlijk altijd goed gaat. Hij vertelde daar alleen niet bij dat er dit jaar meer smeltwater van de gletsjer was omdat ze een strenge winter gehad hadden..
Daar gingen we dan, de eerste stroomversnelling, best een lange daling met halverwege een wat rustiger stuk en daarna de rest van deel 1. En daar was ie dan opeens, de rots! De Australier riep nog "OVER RIGHT OVER RIGHT OVER RIGHTTT!!!" maar ik dacht eigenlijk dat het weer een random oefening was. Totdat ik op een gegeven moment voelde dat het ijswater tot over mn middel stond en me realiseerde dat onze raft horizontaal tegen de rots gedrukt werd door de kracht van het water. Echt No Way dat we daar nog weg zouden komen. De rots was denk ik nog geen 1 m2 maar toch kregen ze het voor elkaar om er met zn vieren op te zitten terwijl ik nog half in de boot stond met het water. Was best oke want die boot lag toch stevig. Een voor een werden we met een lifeline door het ruwe water naar de kant getrokken waarna we met meer dan 30 man hebben staan trekken om die boot weg te krijgen bij de rots. Eerlijk gezegd dacht ik, en meerderen met mij, dat dit het einde was van ons raft avontuur. Maar wonder boven wonder mankeerde er aan de boot nog minder dan aan ons en konden we gewoon verder gaan. In gedachte houdend dat dit pas stroomversnelling 1 was..........
Achteraf (ja ik heb ze stiekem allemaal geteld) waren het er ongeveer 9 of 10.. Hoe dan ook, bij een van de laatsten genaamd Cora vertelde de australiër dat het nu wel eens zo kon zijn dat er een aantal boten om zouden gaan en man wat was die afdaling/versnelling heftig! Ik vond dat het dit keer de beurt was aan een andere boot om het water aan te raken, aangezien wij tot zo ver de sensatie van de dag waren. Het was echt een soort waterval van een paar meter en op zo'n moment verbaas je je er gewoon weer over dat zo'n boot zich rustig dubbel vouwt en daarna net zo rustig weer verder vaart. Verrassend genoeg bleven alle boten overeind en waren er slechts enkelen die graag een stukkie wilden zwemmen. (had ik persoonlijk toch een ander stuk voor uitgekozen).

Na dit heftige avontuur was er s avonds de Skip A'Hoi, een boottrip naar een eiland op 45min varen afstand waar we gingen bbq'en (in winterjassen) en spellen deden. Woensdag was er de sportdag, niet echt bijzonder en zelfs een beetje saai. Donderdag was er buiten de dagelijkse informatie sessie 's ochtends niet veel bijzonder en daarom zijn Leona (duits meisje) en ik naar het centrum gegaan om een ijsje te halen. Het was toen iets boven de 20 graden. Nadat we in de haven in de zon in slaap waren gevallen en (uiteraard) verbrand waren namen we de bus terug en was daar s avonds de boatparty! Klinkt heftiger dan het eigenlijk was, maar het was wel leuk. We werden op het punt aan de kust onder de universiteit eruit gezet bij een soort industrie haven gebied waar het hek dicht bleek te zitten waarna allerlei verschillende manieren werden bedacht om met zn allen aan de andere kant te eindigen.

Vrijdag werd het echter nog warmer en hebben we sowieso de 25graden wel aangetikt. In de ochtend hadden we eerst een ceremonie waarbij we officieel tot studenten van NHH benoemd werden. Iedereen moest netjes gekleed naar deze ceremonie en hier zijn/haar certificaat in ontvangst nemen. Gelukkig was dit vrij snel klaar en konden we snel dat goede weer benutten en hebben we met een paar waar ik hier veel mee opschiet besloten om niet deel te nemen in de Hike die een paar uur zou duren. Daarentegen zijn wij zelf gaan hiken voor een halfuuur waarna we bij een meer tussen de fjorden uitkwamen waar we zouden gaan zwemmen. IIIIJJSSSKOUD was het water, maar we moesten en zouden erin, want het stond op de to do list voor in Bergen. Been there, done that!
Na een lekkere warm douche thuis gingen we door naar de Shrimp evening (garnalen avond) waar geen van ons hoge verwachtingen voor had. Niets bleek echter minder waar, want voor het eerst deze week was daar onbeperkt wijn en bier voor allen en onbeperkt garnalen (wat voor de meesten bijzaak leek). Na vollop te hebben genoten van de garnalen (EN VOORAL VAN DE WIJN) zijn we daarna doorgegaan naar Klubben, de club in de kelder van de universiteit om de avond goed af te sluiten.
Eenmaal teruggekeerd van Klubben was daar ons dagelijkse keuken ritueel waarbij allemaal gezellige mensen van die avond (meestal een groep van 6-10 mensen) in onze keuken samenkomen om thee te drinken met koekjes en ijs. Ik moet eerlijk toegeven dat de groep onderhand een beetje "steady" wordt met mensen die we continu gezellig vinden, maar dat is prima!

Toen was daar de zaterdag met de sveiseaften. Dit is een activiteit waarbij opnieuw groepen gemaakt werden waarmee je alle gebouwen van Hatleberg af ging om daar in verschillende keukens (drank) spelletjes te doen en nog meer mensen te leren kennen. Het idee was dat je als groep punten moest verzamelen en dat kon door verschillende challenges aan te gaan die van kwaad tot erger gingen dus ik zal ze jullie besparen. Echter bleek na een tijdje dat de meeste challenges overal hetzelfde waren dus op een gegeven moment werd dat minder leuk.
Na voor de zoveelste keer deze week hotdogs gegeten te hebben hadden we nog 2 keukens te gaan waarna het feest in Klubben weer los zou barsten. De laatste avond staat bekend als de heftigste avond en voor mij en een paar anderen was het zelfs zo heftig dat we, nadat we een halfuur in de rij hadden gestaan om binnen te komen, het op gaven en naar een ander gedeelte van de kelder gingen om daar een feestje te bouwen. Die kelder is eigenlijk best vet, ze hebben dus een club, maar ook een lounge bar en iedere studenten vereniging heeft zijn/haar eigen "honk". Dat is een klein kamertje waar ze een eigen bar hebben en hun eigen muziek, wat best grappig is om te zien. Hoewel het wel echt een doolhof is daar beneden..

Vanochtend heb ik samen met Franziska, Leona en Job een stuk hardgelopen om die hotdogs eraf te krijgen en om ons klaar te stomen voor de colorrun van Bergen die gepland staat op 19 september! Maar man, wat is dat zwaar hier zeg. Niet 1 weg is recht dus je rent continu omhoog of naar beneden.. Er is dus nog een hoop werk te verzetten om ons klaar te stomen maar gelukkig hebben we daar nog een maand voor :)

Oh, pap en mam; het is maar goed dat we dat grote wasrek van de IKEA gekocht hebben, want zo'n kleintje zou ik het niet mee gered hebben. Ongelooflijk wat een zooi ik vies gemaakt heb afgelopen week..

Vanaf morgen beginnen de colleges, (maar ik ben vrij), dus is het plan om een goede regenjas te scoren ook niet zeer onverstandig!

See you later alligator! :)